Reisverhaal Burundi: Vannacht komen ze weer

Foto: Ronald Westerbeek, Kasulu 1995

In 1995 reisde ik als journalist langs de grens met Burundi naar Rwanda, waar de genocide op Tutsi's en gematigde Hutu's nog naschokte. Ook in Burundi laaide het etnische geweld op en mensen vluchtten de grens over. De wereld keek opnieuw de andere kant op.

Ik schreef een reisverhaal voor literair tijdschrift Liter. Twintig jaar later is dit verhaal opnieuw actueel. Het conflict in Burundi dreigt opnieuw te escaleren, waarschuwt de VN begin deze maand. Niemand lijkt erg geïnteresseerd.

‘Het is een geleidelijke holocaust. Elke nacht een ander dorp. Twintig doden, driehonderd. Het woekert onzichtbaar voort, als kanker.’

Zegenen met de goedheid van God (Column in OnderWeg)

Een van de mooiste dingen die we in de christelijke gemeente kunnen doen, is elkaar zegenen: woorden toespreken die gevuld zijn met de goedheid van God.

[Column die ik schreef voor OnderWeg nr. 22, landelijk kerkblad van GKv en NGK]

Check it out! Uitstekend jongerengroep-materiaal rond geloof & wetenschap

Laatst sprak ik een jongen van zeventien die was gestopt met belijdeniscatechisatie omdat hij vond dat de predikant zijn vragen over wetenschap en evolutie “volstrekt niet serieus” nam. “De dominee zegt dat hij de hele discussie rond evolutie zelf ook ingewikkeld vindt, maar dat we toch maar gewoon moeten geloven wat in de Bijbel staat, namelijk dat de aarde in zes dagen is geschapen. Verder moet ik er maar niet te veel over nadenken, zegt hij, want dat brengt me maar aan het twijfelen. Kom op, zeg! Als ik christen wil zijn, moet ik dus stoppen met nadenken?!”

Ibrahim Abarshi (Nigeria): “We prediken Gods Woord in de kracht van de Heilige Geest”

"Jullie kerkdiensten zijn monotoon en slaapverwekkend – de gemeenteleden zijn toeschouwers in plaats van actief betrokken aanbidders. Het zijn formele bijeenkomsten waar over God gepraat wordt alsof Hij er niet zelf bij is, of niet in staat om iets te doen."

Migrantenchristenen houden Nederlandse christenen een spiegel voor in kerkmagazine OnderWeg (GKv/NGK). Deel 1: Ibrahim Abarshi (Nigeria).

David Philips (Canada): “Ik hou van de benedictijnse spiritualiteit in de anglicaanse traditie"

"Wat mij in de Anglicaanse traditie geweldig aanspreekt, is dat de hele mens meedoet: je hele lichaam en wezen, alle zintuigen – geur, aanraking, horen, zien, proeven. Het ademt een sacramentele spiritualiteit, met grote eerbied voor het zowel het geschreven Woord als het zichtbaar gemaakte Woord.”

Migrantenchristenen houden Nederlandse christenen een spiegel voor in kerkmagazine OnderWeg (GKv/NGK). Deel 2: David Philips (Canada).

Osama Al Tamimi (Irak): “Bid, en verkondig Jezus Christus!”

“Als ik kijk naar de kerken in Nederland, dan zie ik zoveel lege kerkgebouwen. Mensen komen er niet meer om te bidden. Maar ook in de kerken die nog wel in gebruik zijn, lijkt het leven vaak te ontbreken. Er komt nog maar een handjevol mensen samen. Of de kerk zit wel vol, maar is naar binnen gekeerd. Ik zie kerken die er niet op lijken uit om zielen te redden!”

Migrantenchristenen houden Nederlandse christenen een spiegel voor in kerkmagazine OnderWeg (GKv/NGK). Deel 3: Osama Al Tamimi (Irak).

Bala & Helen Asirvatham (India): “Omarm mensen die iets anders geloven dan jij”

“We zien hier zelden dat niet-christenen verwelkomd worden in een kerk. Hebben Nederlandse christenen geen andersgelovige vrienden en collega’s? Of houden Nederlandse christenen hun geloof liever een beetje privé?"

Migrantenchristenen houden Nederlandse christenen een spiegel voor in kerkmagazine OnderWeg (GKv/NGK). Deel 4: Bala & Helen Asirvatham (India).

Edvard Munch: De verbeelding van de angst

Vanaf 25 september brengt het Van Gogh Museum in Amsterdam een expositie rond de Noorse schilder Edvard Munch (1863-1944), met topstukken als 'De schreeuw'. Hij is een schilder die onder mijn huid is gaan zitten. Bijna twintig jaar geleden schreef ik voor het literair-culturele tijdschrift Icarus een fors artikel over zijn leven en werk, en vooral: zijn worsteling met angst en depressie.

Edvard Munch schuift de beklaagdenbank in, zonder dat hij voor het gericht is gedaagd. "Eigenlijk is mijn kunst een uit vrije wil afgelegde bekentenis, een poging om mijn eigen plaats in dit leven te bepalen," schrijft hij ergens in zijn dagboeken. Zijn kunst brengt uiteindelijk de helderheid die hij nastreeft: een ontluisterend vonnis.

Handboek bevrijdingspastoraat: Nuttig, maar te beperkt

In 2012 verscheen de Nederlandse vertaling van het handboek voor bevrijdingspastoraat van Peter Horrobin (Ellel Ministries). In ICF Amersfoort werkten we al met de oorspronkelijke Engelse uitgave, bij gebrek aan een beter handboek.

Goed dat het er nu een vertaling is, maar de behoefte aan een meer gedegen boek is groot. Ten eerste schiet de theologische onderbouwing en doordenking tekort. Ten tweede is dit handboek eenzijdig gericht op bevrijding, terwijl dit niet meer dan een geïntegreerd onderdeel van de pastorale counseling zou moeten zijn.

[Boekbespreking, die ik schreef voor opinieblad cvkoers]

Dromen en visioenen leiden moslims naar Jezus Christus

Regelmatig zijn er verhalen over moslims die in een droom Jezus zouden zien. Gebeurt dat echt zo vaak? En hoe moeten we dit duiden? Aan het woord: Samer Younan (ICF Amersfoort) en Herman Takken (Evangelie & Moslims): ,,Mijn ervaring is dat bijna alle christenen van moslimhuize tot geloof zijn gekomen omdat God op een bijzondere wijze tot hen sprak in een droom, visioen of wonder.’’

[Een artikel dat ik in 2009 schreef voor opinieblad cvkoers, met onderaan een aantal getuigenissen]

Luisterend bidden: God heeft je op het oog (2) (Column in OnderWeg)

“Terwijl we met je baden”, zei ik, “kreeg ik Psalm 68, vers 4 tot 6, op mijn hart. Zegt dat je iets?” De jonge vrouw keek me opgetogen aan. “Gisteren kwam er iemand naar me toe met diezelfde verzen! En ja, die woorden betekenen enorm veel voor me. Ik ben opgegroeid zonder vader en de laatste tijd heb ik het daar erg moeilijk mee gehad.”

[Het tweede deel van een tweeluik over gebed als tweerichtingsverkeer]

What does it mean to be “charismatic Reformed”?

Over the last 17 years or so, I’ve been referring to myself as being “charismatic Reformed” – rooted in the theological tradition of John Calvin and charismatic in my experiences.

Lately, many people are asking me what “charismatic Reformed” stands for. What does “Reformed” mean for me, and how is my theology “charismatic”?

I’ll try to put some thoughts down in this blog. This is my no means a theological paper, or a church vision document – merely some thoughts that might be helpful. Of course, not everyone who considers themselves to be charismatic Reformed necessarily agrees with all things I’ll be suggesting – this is just me.

Luisterend bidden: God heeft je op het oog (1) (Column in OnderWeg)

Hij liep door het gangpad naar me toe en legde zijn hand op mijn schouder. “Ik heb geen idee wie je bent”, zei hij verontschuldigend, “maar volgens mij wil God iets tegen je zeggen.”

[Het eerste deel van een tweeluik over gebed als tweerichtingsverkeer]

Tim Keller: 5 uitdagingen voor de Europese kerk

De westerse samenleving verandert in hoog tempo. Dat heeft ook gevolgen voor de kerken. Welke uitdagingen ziet Tim Keller voor de kerk in Europa?

1. Marginalisering of culturele vernieuwing?

2. De opkomst van de islam

3. Het niet-westerse christendom

4. Toenemende culturele vervreemding

5. Een einde aan de welvaart?

Maar bottom line is: "Zijn christenen bereid om vanuit het Evangelie radicaal verschil te maken in de samenleving, en worden ze vanuit hun kerken hierin toegerust?’’

[Een interview dat ik in 2011 had met Tim Keller, tijdens de City to City Europe-conferentie in Berlijn, gepubliceerd in opinieblad cvkoers]

Experiencing the Indwelling Spirit: Enhancing Pannenberg with Pentecostal theology

The systematic theology of Wolfhart Pannenberg proves very helpful for constructing a systematic-theological framework for the charismatic renewal of “inaugurated Kingdom theology” (as it surfaces within New Wine). But Pannenberg fails to do justice to present experiences of Christ, due to a deficient pneumatology. What happens if we infuse Pannenberg's theology with insights from Pentecostal theology? Well, that's exactly what Frank D. Macchia has been doing in "Baptized in the Spirit: A Global Pentecostal Theology".

“Spirit baptism is a baptism into the love of God that sanctifies, renews, and empowers until Spirit baptism turns all of creation into the final dwelling place of God. Along the way, Pentecostals will be justified in calling Christians to a Spirit baptism as a fresh experience of power for witness with charismatic signs following.”

The Baptism of Jesus: Authority and Power (3): Power

If Jesus already was the Son of God, why did he need to receive the Spirit? Even Jesus could do the works of the Kingdom only through the Spirit. And though he had already received all the spiritual gifts and powers, they only became actual and active when the Spirit descended on him at the Jordan, Kuyper argues. Bring fully human like us, he was thus enabled by the Spirit to do the "mighty works" of the Kingdom.
But if Jesus did these "mighty works" being fully human, enabled by the Spirit, what would that imply for our proclamation of the Kingdom, as we "share in the anointing of Christ"? Could we, indeed, share in his ministry of "mighty works" too? The systematics of Kuyper, Moltmann and Pannenberg would allow for that interpretation.

The Baptism of Jesus: Authority and Power (2): Authority

For a Biblical understanding of Jesus' baptism in terms of authority and power, we need to maintain a trinitarian perspective, Abraham Kuyper, Karl Barth, Jurgen Moltmann and Wolfhart Pannenberg argue. In a rather progressive move, Abraham Kuyper emphasized the distinct role of the Spirit. Even though Jesus had authority already before his baptism, he needed the baptism with the Spirit to do the works of the Kingdom. His "mighty works" did not flow from his divinity, Jesus was fully human like us.

Last week we set the scene: We'll have to understand Jesus' baptism from the perspective of the coming of the Kingdom of God, for this is how Jesus himself understood the beginning of his public ministry. This week, we'll explore the notion of "authority" that comes with it.

Leven in het spanningsveld van het Koninkrijk (artikel OnderWeg)

Wie leeft als volgeling van Jezus, blijft zich vol verwachting uitstrekken naar het heil van Gods Koninkrijk en is tegelijk niet verbaasd als dit heil nog onzichtbaar blijft en op zich laat wachten.

[Wordt Gods Koninkrijk zichtbaar in het leven hier en nu, of blijft het verborgen? De redactie van OnderWeg (NGK/GKv) nodigde Wim van der Schee en mij uit hierover een artikel te schrijven, n.a.v. onze eerdere blog-discussie over N.T. Wright en New Wine (op de blog van Jos Douma). Hier vind je mijn volledige bijdrage aan OnderWeg nr.10 (mei 2015) - met voetnoten en een kader over N.T. Wright en New Wine: "Genezings- en bevrijdingsbediening horen thuis in elke kerk".]

The Baptism of Jesus: Authority and Power (1): Messianic Expectations

In the charismatic renewal it is often argued that Christians should minister healing and deliverance to others like Jesus ministered to people, in the same “authority” and “power”. But didn't Jesus have authority and power to heal and deliver because he was divine? In a short series I'll explore the significance of the baptism of Jesus in terms of "authority" and "power". How did Protestant theologians Abraham Kuyper, Karl Barth, Jurgen Moltmann and Wolfhart Pannenberg understand the baptism of Jesus?

In this first pasrt, we'll set the scene: The Jewish expectation of the coming of the Kingdom of God proves important for a proper understanding of Jesus' baptism.
Check also:
- Part 2 (on authority)
- Part 3 (on Power).

Een Caribische reis met J.J. Slauerhoff

Curaçao, het Antillen-eiland in de Caribische Zee, ik ga het verlaten. Ik heb er twee maanden gewerkt bij een krant. Nu wil ik Zuid-Amerika in. Ik wil een wereld ontdekken die ik nog niet ken. Mensen ontmoeten die ik nog niet begrijp.

En misschien zoek ik nog wel meer. Maar dat durf ik nauwelijks hardop te zeggen. In mijn rugzak zitten boeken van Slauerhoff, en dat hoeft niemand te zien.

[Opgediept uit de oude floppydoos, een reisverhaal a.d.h.v. het werk van Slauerhoff, dat ik in 1991 schreef voor literair-cultureel tijdschrift Icarus]

J.J. Slauerhoff - Poète maudit tussen wal en schip

Wie zich verdiept in de Slauerhoff-biografieën, struikelt over ruzies en verbroken contacten. Hij was een moeilijk mens om mee te leven, nukkig en vaak zwartgallig. Voortdurend ontevreden - over het leven, maar vooral over zichzelf. Als hij een boek over Vasco da Gama recenseert, vraagt hij zich af: ‘Waarom vlucht een mens eigenlijk? Wel wetend dat er niet te vluchten valt, dat hij altijd even dicht bij zichzelf is?’

[Opgediept uit de oude floppydoos, een artikel dat ik schreef voor literair-cultureel tijdschrift Icarus, bij het verschijnen van Wim Hazeu's biografie van Slauerhoff, 1997]

Salvation & the Trinity (4): Thomas G. Weinandy - The Father’s Spirit of Sonship

In the last few posts, I explored the trinitarian proposals of Moltmann and Pannenberg, for these seem to be promising for a New Wine theology. But I concluded that a refinement of their proposals is sorely needed, if their proposals to understand the substance of salvation from the intratrinitarian perichoresis is to be adopted in a soteriological framework for vindicating the charismatic renewal of New Wine.
A study that really might be helpful at this point, is Thomas G. Weinandy’s The Father’s Spirit of Sonship: Reconceiving the Trinity. Weinandy is a charismatic Catholic scholar. One of the greatest benefits of Weinandy’s concise study is that it clarifies and concretizes the relevance of the doctrine of the Trinity for the individual believer and the life of the church, and that he does so in soteriological terms.

Salvation & the Trinity (3): Problems with the proposals of Moltmann and Pannenberg

The proposals of Moltmann and Pannenberg to reconceive the Trinity in "social" or "relational" terms have been influential, and they seem promising for our quest for a systematic-theological framework for the charismatic renewal of New Wine. But their proposals have met with profound criticism too - at which points are their proposals problematic for a New Wine theology? A concise overview in five clusters.

[Part 14 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

Salman Rushdie bevecht de leegte met verbeelding

Wie herinnert zich het Boekenweekgeschenk van 2001? Een knappe roman van Salman Rushdie, Woede - over het kwaad in de wereld, dat in ons eigen hart blijkt te schuilen. Niet in persoonlijke schuld of zonde, zoals het christelijk geloof stelt, maar in het onvermogen om de eigen eindigheid en betekenisloosheid te aanvaarden. We hebben Grote Verhalen nodig om betekenis aan ons leven te geven, maakt Rushdie duidelijk - zolang we er maar niet echt in gaan geloven.

[Opgediept uit de oude floppydoos, een artikel dat ik schreef voor de cultuurbijlage van het Nederlands Dagblad, 9 maart 2001]

Salvation & the Trinity (2): Welcomed into the Divine Embrace - Reconceiving Salvation

The doctrine of the Trinity should be reconceived in terms of the divine perichoresis, Moltmann and Pannenberg argued (see previous post on salvation & the Trinity): The triune God, who created the universe and human being in his image (imago Trinitatis), is characterized by mutual self-giving love - each Person of the Trinity loves, adores and glorifies the others, giving himself to the others, constituting the identity of the others.
This must also lead then to reconceiving our understanding of salvation, they argue. Salvation is to be understood as being welcomed into the trinitarian perichoresis, the “divine embrace of love.” Let's unfold this statement.

[Part 13 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

Salvation & the Trinity (1): The Divine Dance of Love - Reconceiving the Trinity

Reformed theology has argued that all theology begins with the doctrine of God and God's self-revelation. How then is the proposed concept of salvation as wholeness (coming with the Kingdom of God) related to the doctrine of God? Both Moltmann and Pannenberg assert that salvation as wholeness flows from the trinitarian inner being of God, introducing the metaphor of the divine "perichoresis" in modern theology.
In four blogs on salvation & the Trinity, I'll explore how a "perichoretic" trinitarian theology allows for a fuller understanding of the distinct role of the Holy Spirit, shedding new light on charismatic experiences.

[Part 12 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

Tim Keller: Het Evangelie is Kruis en Koninkrijk

Draait het Evangelie nou om zonde, vergeving en bekering (en staat het kruis centraal), zoals gereformeerden en evangelicals graag benadrukken? Of gaat het om het Koninkrijk en sociale gerechtigheid, zoals N.T. Wright en post-evangelicals beweren? Het ene perspectief kan niet zonder het andere, denkt Tim Keller (Redeemer). Op de eerste City to City-conferentie in Europa (Berlijn, 2011), ging Keller hierop in. Een verslag van deze conferentie, eind oktober 2011 in Berlijn (destijds gepubliceerd in cvkoers).

Boeiend godsdienstsociologisch paper over New Wine Nederland

Ruben van de Belt (bachelorstudent theologie aan de VU) schreef een boeiend paper over New Wine Nederland, vanuit godsdienstsociologisch perspectief.
In dit paper vergelijkt hij de positie van New Wine binnen de kleine gereformeerde kerken met die van het Evangelisch Werkverband binnen de PKN (onderzoek van Wilbert van Iperen) - met interessante verschillen. De moeite waard om online te zetten.

Salvation & Eschatology (4): Evangelicals and the Kingdom of God

The theme of the Kingdom of God has been widely picked up within Evangelical (and Reformed) theology. But this hasn't led to a revision of the Evangelical understanding of salvation, as Moltmann and Pannenberg argued it must.
Why has the Evangelical movement picked up the Kingdom-theme so swiftly? And why does it hesisate to revise its soteriology accordingly?
What might be the mistake in Evangelical thinking here?

[Part 11 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

Honger, dorst en duizeling - in de voetsporen van A. den Doolaard en Jacques Balmat

Vlak voor de top van de Mont Blanc, 1992

A. den Doolaard schreef in 1936 zijn roman De grote verwildering, over de eerste beklimming van de Mont Blanc. Met dit prachtige boek in mijn rugzak liftte ik in 1992 met vriend en alpinist Teije Brandsma naar Chamonix om de hoogste berg van Europa te beklimmen. Den Doolaard: "Ik moest de weerbarstigheid van die bergwereld voelen schrijnen langs mijn eigen huid."

[Opgediept uit de oude floppydoos: een reisverhaal annex bespreking van Den Doolaards roman, destijds gepubliceerd in literair-cultureel tijdschrift Icarus.]

Salvation & Eschatology (3): Salvation is the Coming of the Kingdom of God (Pannenberg)

The salvation of God should be understood in terms of the Kingdom of God, both Moltmann and Pannenberg argue. Jesus did not merely come to die for our sins so that his status of righteousness could be imputed to believers (as much of traditional Evangelical and Reformed theology would have it), but he came to actualize God's Kingdom in the world, to bring wholeness of life.

Last week, I explored Moltmann proposal to understand salvation in terms of the messianic Kingdom. In this blog, we'll look into Pannenberg's proposal.

[Part 10 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

Salvation & Eschatology (2): Salvation is the Coming of the Kingdom of God (Moltmann)

The salvation of God should be understood in terms of the Kingdom of God. Salvation is not about souls being salvaged from a lost world (as traditional Evangelical and Reformed piety would sometimes have it), but about God's inbreaking reign in this world.
In philosophical terms: the very substance of salvation is God's reign bringing wholeness of life.

In this blog I'll explore Moltmann's proposal to understand salvation in terms of the (messianic) Kingdom. Next week, I'll explore Pannenberg.

[Part 9 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

Salvation & Eschatology (1): Salvation is for this earth and coming in history

God's goal for us is not that we go to heaven. Our purpose and eternal destiny is on earth. God's salvation, then, is not about souls going to heaven, as in some timeless, spiritual concept of "being saved". Instead, salvation is all about this earth, and it is unfolding in God's history with the world.

In a few blogs, I'll be exploring salvation in eschatological perspective (eschatology = study of the "last things" or "the end of time"), drawing from Jurgen Moltmann and Wolfhart Pannenberg.

[Part 8 in a series on New Wine and systematic theology, drawn from my research master thesis Life to the Full. From Creation to Re-Creation, VU University 2014]

L'Afrique Périphérique - Rolf Weijburg

Rolf Weijburg, Lamu Island, colour etching, 1988, 36x50 cm

 Lamu, the languid island off the Swahili coast of Kenya where I stayed several times since the 1990s, captured by graphic artist Rolf Weijburg in an etching that is reminiscent of drawings by explorers and adventurers in colonial times but honestly reflects todays realities, too. It's one of the etchings in an awesome book by Weijburg, who travelled the islands around the African continent, L'Afrique Périférique (Galerie PETIT, Amsterdam).