Er zijn tranen gevloeid, wonden verzorgd, handen opgelegd, nieuwe gaven van de Geest ontvangen. Veel gelachen ook, en veel gedeeld en van elkaar geleerd.
In mijn eerste verhaal gaf ik aanzetten tot een theologie van het lijden, om eerlijk te zijn over teleurstellingen en geestelijke dorheid. Het is veel te simpel om tastbare ervaringen van Gods nabijheid (in vreugdevolle intimiteit of tekenen van genezing en herstel) te duiden als het ‘reeds’ van Gods Koninkrijk, en pijnlijke ervaringen van Gods verborgenheid (in onbeantwoorde gebeden, in geestelijke dorheid, in uitblijven van genezing en herstel) als het ‘nog niet’.
Juist in de verborgenheid en het lijden kan Gods Geest krachtig werkzaam zijn.
In mijn boek Proeven en watertanden, dat op 7 mei verschijnt (KokBoekencentrum), ga ik daar meer op in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.