Leren van de kerk in Libanon: Vervuld worden door uit te delen

Foto: Willemijn Vlot

Onder veel kerkgangers is sprake van vermoeidheid en verveling, schreef predikant Kees van Ekris (ND 24 september).

Vandaag een gastblog van Willemijn Vlot, medewerker van stichting Gave. Het zou helpen, schrijft ze, als we meer contact zouden hebben met pasbekeerde moslims.

Twee weken geleden was ik in Libanon. Samen met collega's van stichting Gave bezocht ik een kerk in Beiroet die in korte tijd meer dan drie keer zo groot is geworden. Dit vanwege vele honderden Syrische vluchtelingen, meest moslims, die de kerk bezoeken en tot geloof in Jezus Christus komen. Jezus verschijnt aan hen in dromen en visioenen (zie ook dit artikel). Maar ook de liefhebbende houding van de Libanese christenen (moskeeën en regering bieden geen noodhulp) is een enorm getuigenis.

De houding van deze moslims, die in hun hart soms al christen zijn geworden, in deze kerk en in de Bijbelstudiegroepen heeft me enorm geraakt. Vooral hun geestelijke honger, en de gretigheid waarmee zij de woorden van de Bijbel tot zich nemen. Dit heb ik in Nederlandse kerken nooit gezien. Een ‘lichte trek’ misschien, maar honger?

Gretigheid

Misschien is de reden dat wij, Nederlandse christenen, verzadigd en verwend zijn. Je kunt het vergelijken met overdaad aan voedsel door overvloed. Na een tijd van vasten leer je opnieuw de waarde kennen van voedsel. De eerste hap van een stukje brood is dan voor de mond een ware smaakexplosie. Geuren en smaken lijken vele male sterker en zijn haast overweldigend.

Veel Nederlandse kerkgangers zijn in de kerk opgegroeid. Onze christelijke opvoeding heeft ons, Nederlandse christenen, verzadigd en verwend. We zijn overspoeld met de liefdevolle boodschap van het Evangelie, en misschien wel afgestompt. Komen de woorden nog wel aan in ons hart? Voor deze Syrische moslims is het Woord nieuw. Zij beseffen wat er gezegd wordt en schatten het Evangelie op waarde. Zij komen vanuit een geestelijke leegte, waarin ze haat en duisternis in de ogen kijken, en ontdekken nu voor het eerst echte liefde en licht – in Jezus.

De Geest van God is duidelijk aan het werk in het Midden Oosten en vult mensen met vreugde en een vurig verlangen naar Jezus!

Misschien hebben Nederlandse christenen een ontmoeting met dit soort pasgelovigen nodig om opnieuw de waarde te schatten van wat ze al ontvangen hebben. Hier in het Westen merk ik veel minder van Gods Geest dan daar waar het moeilijk is. Hoe zwaarder de vervolging en hoe groter de moeilijkheden voor christenen, hoe minder verveling er is in de kerk. Niet dat vervolging iets is waar je om moet bidden, maar het schudt mensen wel wakker. Zijn we in veel Nederlandse kerken niet aan het inslapen? In hoeverre krijgt de Geest hier in onze goed georganiseerde en zelfvoorzienende samenleving nog de ruimte in onze harten? Anders dan de Syrische vluchtelingen die alles hebben verloren en met lege handen de kerk binnengaan en er hierdoor gevuld weer uit komen, komen de meeste Nederlandse christenen met volle buiken naar de kerk. In hoeverre realiseren wij ons dat we God echt nodig hebben?

Bemoediging

We mogen ons laten bemoedigen door verhalen als die uit Libanon. En tegelijk ook zelf in beweging komen. Libanese christenen vertelden dat de vluchtelingen die hun kerken als het ware overspoelen, hen ontzettend veel hebben gegeven. De christenen zijn erdoor veranderd. Zij zijn erdoor in beweging gekomen. Er is sprake van wederkerigheid. Het zien van de geestelijke honger bij deze moslims heeft hun eigen passie voor het Evangelie en voor Jezus vernieuwd. Zij zijn wakker geschud. God heeft hen door deze vluchtelingen heen aangeraakt.

Uitdelen

Laat Nederlandse kerken ook zo in de maatschappij staan. Hier is de nood niet zo groot als in Libanon. Maar getuigenissen uit zulke landen over de wonderen die God in onze tijd doet, en de verhalen over de honger van moslims naar het Evangelie, kunnen ook ons in beweging zetten. En ook hier in Nederland zijn zo veel mensen die de rijkdom en overvloed van het Evangelie nog nooit hebben geproefd. Ook hier zijn vluchtelingen én Nederlandse buren met een leegte in hun hart, omdat zij Jezus nog niet kennen.

Laten we uitdelen van wat we hebben ontvangen. Laten we het niet voor onszelf houden. En wanneer we stappen in geloof zetten en gaan uitdelen, dan raken we vanzelf gevuld. Dan worden we gevuld met de vreugde van Gods aanwezigheid en met het vuur van zijn Geest. Verveling en impasse bestaan niet wanneer de Geest zijn werk kan doen.

Willemijn Vlot is medewerker van de christelijke vluchtelingenorganisatie Stichting Gave.

Zie ook: De kerk saai? Het Koninkrijk is uitdagend!