Andrei Rublev's icoon van de drie-eenheid (1425) |
Naar aanleiding van twee blogs van Jos Douma
ontspon zich op Facebook een mooie discussie over het werk van de Geest, en hoe/of
dit te onderscheiden is van het werk van Christus (met bijdragen van o.m.
Arnold Huijgen, Kees Haak, Hans Burger, en mij).
De discussie cirkelt rond het
begrippenpaar “Woord en Geest” – een ijkbegrip in gereformeerde spiritualiteit
en dogmatiek. Jos bepleit een “relatief zelfstandige pneumatologie”, want “wie
Geest zegt, moet nog veel meer zeggen dan alleen Woord.”
Er vallen mij in deze discussie twee dingen op, die verraden waar het vaak misgaat in gereformeerde theologie (terwijl gereformeerde theologie bij uitstek veel rijker en evenwichtiger is):
Er vallen mij in deze discussie twee dingen op, die verraden waar het vaak misgaat in gereformeerde theologie (terwijl gereformeerde theologie bij uitstek veel rijker en evenwichtiger is):
- Een neiging om Woord te vereenzelvigen met Bijbel.
- Een neiging om Woord en Geest niet als gelijke grootheden te zien, maar de een ondergeschikt te maken aan de ander.
Ondertussen mag de christelijke gemeente een
voorproefje zijn van Gods toekomst.