Samenvattend: Gebedsministry is het bidden met mensen op gezag van Jezus en in de kracht van de Heilige Geest, gericht op herstel in de liefde van God en groei in heelheid naar geest, psyche, lichaam en relaties (shalom).
In 2019 schreef ik een nieuwe ministrycursus voor New Wine. In deze driedelige blogserie geef ik een sneak preview van het eerste hoofdstuk uit de eerste module (De basis van gebedsministry), zodat je een indruk hebt van de onderliggende visie.
2. Shalom: groeien in heelheid
Bij gebedsministry bidden we voor duizend-en-een dingen,
maar waar het steeds om gaat is dit: dat degene met wie we bidden opgebouwd of
hersteld wordt in de liefde van de Vader en groeit in Gods bedoeling voor zijn
of haar leven – ook als er wellicht nog geen einde komt aan ziekte, lijden of
gebrokenheid. Anders gezegd: dat het leven mag opbloeien en tot zijn recht mag
komen in de liefde van de Vader, óók in onze gebrokenheid.
Het is gebed om Gods shalom in het leven van degene met wie we bidden.
Het is gebed om Gods shalom in het leven van degene met wie we bidden.
Laten we wat beter kijken naar dat bijbelse begrip
shalom. Johannes opent zijn brief aan Gaius met de woorden: “Geliefde, ik bid
dat het u in alles goed gaat en dat u gezond bent, zoals het uw ziel goed gaat”
(3 Johannes, vers 2; HSV). Het is een gangbare Joodse zegenbede - “moge je
leven in elk opzicht voorspoedig en gezond zijn”. En dat is precies de
Hebreeuwse betekenis van Gods shalom: de vrede en voorspoed, genezing en
harmonie van het leven dat Jahweh wil geven.
Shalom is een holistisch begrip van vrede en heelheid.
Het woord ‘holistisch’ associëren wij misschien met New Age-gedachtengoed
waarin geen normatief onderscheid is tussen goed en kwaad. Maar het Griekse holos verwijst hier naar het geheel van
de mens: alle aspecten van ons menselijke wezen in hun onderlinge samenhang.
Het gaat dan om:
- onze geest (spirituele vermogens)
- onze psyche (denken, emoties, wil)
- ons lichaam (lijf, zintuigen)
- onze relaties met God, met onszelf (ons lichaam, onze emoties), met elkaar, en met de schepping.
Gods shalom betekent vrede en heelheid in al die aspecten
van ons wezen. Ofwel: heelheid voor de hele mens.
Als het schort aan die heelheid, dan hebben we ‘genezing’
nodig. Het kan zijn dat we genezing nodig hebben in onze relatie met God –
bijvoorbeeld omdat er zonde in ons leven is of we vervreemd zijn geraakt van
God. Genezing betekent dan: bekering, het ontvangen en aannemen van vergeving,
verzoend worden en herstel ontvangen. Het kan ook zijn dat we genezing nodig
hebben in ons denken, in onze emoties, in ons lichaam, of in onze relaties.
Al die facetten hangen ook onderling met elkaar samen.
Als één facet ‘ziek’ is, dan werkt dit door in ons hele wezen. Dit herkennen we
allemaal. Psychische spanningen kunnen leiden tot lichamelijke klachten
(hoofdpijn, rugklachten). Lichamelijke klachten kunnen leiden tot verstoorde
relaties (we trekken ons terug of mensen mijden ons, we kunnen uit elkaar
groeien). Psychische, lichamelijke en sociale ‘aandoeningen’ kunnen ook hun
weerslag hebben op ons geestelijke leven en onze relatie met God. Andersom is ook
mogelijk: je geestelijke gesteldheid kan doorwerken in je psychische,
lichamelijke of sociale gesteldheid (denk maar aan Psalm 32). Elke vorm van
‘ziekte’ betekent een verstoring van Gods heelheid in ons wezen.
Ten diepste is die verstoring het gevolg van de
menselijke zonde: de relatiebreuk met onze Schepper. In Genesis lezen we
onmiddellijk wat de gevolgen zijn van die relatiebreuk: de relatie tussen
mensen onderling raakt ingrijpend beschadigd, evenals de relatie met onszelf en
onze relatie met de natuur.
In plaats van de harmonieuze samenhang die God bedoelde
voor zijn schepping, raakt het leven ‘gefragmenteerd’: het wordt ontwricht, valt
uiteen en raakt in verval. De verschillende facetten van ons leven komen los
van elkaar te staan en zijn niet meer verbonden met God. De hele schepping
loopt schade op. De wereld komt in de greep van duistere machten die opstaan
tegen het leven zoals God het heeft bedoeld. Paulus schrijft: “Door één mens is
de zonde in de wereld gekomen en door de zonde de dood, en zo is de dood voor
ieder mens gekomen, want ieder mens heeft gezondigd” (Romeinen 5: 12).
Geestelijke dood, ziekte en gebrokenheid zijn het gevolg
van de zonde. De relatiebreuk met God is de kern van het probleem. En de basis
voor alle herstel en genezing is daarom het herstel van die relatie, dankzij de
verzoening door het offer van Jezus Christus (Romeinen 5: 18; Kolossenzen 1: 15
– 22).
Het bijbelse begrip van genezing is het herstel van Gods
shalom. Dat gaat dus allereerst over onze verhouding tot God – zijn we verzoend
met God, weten we wie we zijn in Christus, leven we vanuit Gods liefde? Maar
het gaat ook over die andere facetten van ons menselijke wezen: ons hele
bestaan mag weer worden verbonden met God en we mogen groeien in heelheid.
Dit is wat de Bijbel bedoelt met het heil van God (in het
Grieks: soteria). Het heil van God
betekent niets anders dan zijn heelheid, zijn shalom. Het is Gods redding,
genezing en bevrijding van zijn schepping uit de greep van zonde, ziekte,
gebrokenheid, duisternis en dood. De satan komt “om te roven, te slachten en te
vernietigen,” zegt Jezus, “maar Ik ben gekomen om het leven te brengen in al
zijn volheid” (Johannes 10: 10).
Wat we doen bij gebedsministry, is dit heil aan elkaar
bedienen op gezag van Jezus (in Jezus’ naam) en in de kracht van de Heilige
Geest. We zijn “medewerkers van God”, zegt Paulus (1 Korintiërs 3: 9) en Hij
heeft ons de “bediening van verzoening” gegeven (2 Korintiërs 5: 19).
Gebedsministry is daarom per definitie ‘genezingsbediening’: het is gericht op
herstel en genezing voor de hele mens, naar geest, ziel en lichaam en in onze
relaties met God, de ander en de schepping.
Mens uit één stuk – verbonden met God
Nog één – niet onbelangrijke – opmerking over dit
holistische perspectief en wat we dus bedoelen met ‘genezing’. We zagen zojuist
dat Gods heelheid tegenover de gebrokenheid staat. Gods genezing van zijn
schepping heft de gebrokenheid op, die het gevolg is van de zonde. Dát is Gods
toekomst voor zijn schepping: geen gebrokenheid meer, geen ziekte, eenzaamheid
en duisternis. Die toekomst breekt soms nu al verrassend door in onze gebroken
werkelijkheid (bijvoorbeeld als we lichamelijke genezing zien op ons gebed),
als een voorschot op wat komen gaat. En tegelijk: totdat het Koninkrijk
volkomen aanbreekt bij Jezus’ wederkomst, leven we nog in de gebrokenheid.
Gods heelmaking heft nu dus vaak nog níet onze
gebrokenheid op. Maar het geneest al wél de ‘fragmentatie’ van ons leven: het
gebrek aan verbondenheid tussen alle facetten van ons bestaan – geest, psyche,
lichaam, onderlinge relaties en onze relatie met God. God raapt ons bij elkaar.
In onze gebrokenheid worden we weer verbonden met God.
En ja, dat is helend: je komt gezonder in het leven te
staan naarmate je je ziekte, gebrokenheid en onvolmaaktheid erkent en aanvaardt
en je je ín die gebrokenheid aan God verbindt. Je mag weer mens uit één stuk
worden. Van bidden word je (nog) niet altijd beter, maar je wordt er wel altijd
beter van.
Vorige blog in deze serie:
1. Geliefde dochters en zonen (19 december 2019)
Volgende blog in deze serie:
3. De komst van het Koninkrijk van God (16 januari 2020)
No comments:
Post a Comment