Een hemelse gebedstaal (column in Onderweg)

De eerste keer dat ik in tongen bad, is 23 jaar geleden. Het overkwam me in mijn eigen woonkamer, in een tijd dat ik nog helemaal niet bezig was met charismatisch christendom. Sterker nog, ik had behoorlijke twijfel rond Gods betrokkenheid.

Opeens kwam God heel dichtbij.

Leren van de kerk in Libanon: Vervuld worden door uit te delen

Foto: Willemijn Vlot

Onder veel kerkgangers is sprake van vermoeidheid en verveling, schreef predikant Kees van Ekris (ND 24 september).

Vandaag een gastblog van Willemijn Vlot, medewerker van stichting Gave. Het zou helpen, schrijft ze, als we meer contact zouden hebben met pasbekeerde moslims.

"Ik heb moeten afleren om God na te rekenen"

In augustus verscheen een interview met mij in de Visie, naar aanleiding van Feest van het Koninkrijk en mijn werk voor New Wine. Het ging onder meer over het ideaal van travelling light: niet vastzitten aan bezit, verwachtingen en carriereplannen, zodat je vrij bent om mee te bewegen met God. "Hoe meer ballast je loslaat en leeft in vertrouwen op God, hoe meer je openstaat voor de melodie van Gods Koninkrijk.”

Nu ook te lezen op mijn blog.

In Afrika werd ik gevonden door geloof

Foto: World Vision International

Mei 1995. Ik sta bij een kerk in Nterama, Rwanda, en in mijn handen houd ik een mensenschedel. De rechterzijde is verbrijzeld, en ik zie de inkepingen van een kapmes in het bot.

Op 23 mei leverde ik een bijdrage aan de 7keer7-tour van Lazarus. De vraag die de sprekers werd voorgelegd, was: welk nieuw geloofsinzicht heeft je van de sokken geblazen?

Ik vertelde hoe ik in Afrika mijn geloof verloor - en hervond.

Lazarus 7keer7-tour: Wie ben ik om kwaad te zijn op God?

M'n verhaal voor de Lazarus 7keer7-tour is Preek van de Week, en de video kun je hier bekijken. Over hoe ik mijn geloof verloor als journalist in Afrika. Maar ook nieuw geloof vond. En dat blaast me nog altijd van mijn sokken.

Zie ook Lazarus Magazine en de 7keer7-tour.

Reisverhaal Burundi: Vannacht komen ze weer

Foto: Ronald Westerbeek, Kasulu 1995

In 1995 reisde ik als journalist langs de grens met Burundi naar Rwanda, waar de genocide op Tutsi's en gematigde Hutu's nog naschokte. Ook in Burundi laaide het etnische geweld op en mensen vluchtten de grens over. De wereld keek opnieuw de andere kant op.

Ik schreef een reisverhaal voor literair tijdschrift Liter. Twintig jaar later is dit verhaal opnieuw actueel. Het conflict in Burundi dreigt opnieuw te escaleren, waarschuwt de VN begin deze maand. Niemand lijkt erg geïnteresseerd.

‘Het is een geleidelijke holocaust. Elke nacht een ander dorp. Twintig doden, driehonderd. Het woekert onzichtbaar voort, als kanker.’

Evolutie en geloofstwijfel (Column De Reformatie)

Het afgelopen jaar sprak ik meerdere dertigers en veertigers die niet meer in God geloofden door wat er in de kerk werd gezegd over schepping en evolutie. En ik kom buitenkerkelijke zoekers tegen voor wie het christelijk geloof om diezelfde reden überhaupt geen optie is. Maar ook kerkgangers zijn er niet altijd gerust op: Als evolutie waar blijkt te zijn, ondergraaft dat dan niet mijn geloof? Het kan zomaar een zeurende twijfel worden in je wandel met God.